Σήμερα, εσύ 43. Η μικρή 14 κι ο μικρός 15. Κι εγώ σχεδόν 25. Τελικά ο χρόνος δε σε κάνει να ξεχνάς, γιατί η μέρα που έφυγες είναι χαραγμένη στο μυαλό μου πιο ξεκάθαρη από ποτέ.
Όσα κι αν είναι τα λευκά τριαντάφυλλα που σου αφήνω κάθε φορά, ποτέ δεν πρόκειται να ξεμαυρίσει η καρδιά μου.
Να'σαι καλά ρε...
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 replies:
Post a Comment
...say what?