This is it. This is the final curtain call.

|
Πάνε 2 μέρες τώρα... Έχω διαβάσει, ακούσει, δει οτιδήποτε έχει να κάνει με τον Michael Jackson. "Βασιλιά της pop" τον αποκαλούνε όλοι. Εμένα τελικά, μου ακούγεται λιγοστό αυτό για να τον χαρακτηρίσω. Τώρα που εξελίχθηκαν έτσι τα πράγματα το συνειδητοποίησα. Από τις 11 Μαρτίου στις 9 το πρωί είχε κλείσει ότι: στις 16 Ιουλίου 2009, στο O2 Arena του Λονδίνου θα βλέπαμε τη συναυλία της ζωής μας. Εγώ κι ο Θωμάς σίγουρα, οι άλλοι 2 "παίζανε". Κι από εκείνη τη μέρα, "χοροπηδούσα" μέσα μου και μετρούσα μέρες. Κι από εκείνη τη μέρα, άρχισαν όλοι: "που θα πας? στον Jackson? αυτού θα του πέσει η μύτη. θα μείνει στον τόπο. 50 συναυλίες? αποκλείεται. σε αυτόν? θα δώσεις λεφτά για αυτόν? μα δεν είσαι καν groupie και μέγιστη fan. τι να δεις? χάλια θα είναι". Και εγώ γελούσα μέσα μου κι έλεγα ότι ζηλεύουν όλοι. Και ψιλοτσατιζόμουν κιόλας και έλεγα: "εσείς τι ζόρι τραβάτε ρε? δικά μου είναι τα λεφτά, δικά σας είναι? Εγώ γουστάρω να τον δω και θα τον δω. Και στη τελική, θέλω να τον δω πριν πεθάνει τον άνθρωπο. Να λέω στα εγγόνια μου ότι αυτόν τον τυπά, τον είδα από κοντά. Και χόρεψα στους ρυθμούς του και τραγούδησα. Εσείς καθήστε και λιώστε, δείτε το από την τηλεόραση." Άδικο είχα? Πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω πως θα μπορούσε κάποιος να μη θέλει να δει τον Jackson. Εγώ είμαι 24 και τόσα χρόνια, δεν έχω δει όμοιό του. Μπορεί να μην ακούω κάθε μέρα Michael Jackson, αλλά ... Είναι δυνατόν να μη θες να απολαύσεις κάτι τέτοιο, όταν σου δίνεται η ευκαιρία? Δε νομίζω ότι υπάρχει άνθρωπος που δεν τον ξέρει, δε νομίζω ότι υπάρχει άνθρωπος που δεν ξέρει έστω και ένα τραγούδι του, ότι υπάρχει άνθρωπος που δεν έχει σιγοτραγουδήσει ή χορέψει έστω και ένα δευτερόλεπτο Michael Jackson. Δεν γίνεται δηλαδή. Υπάρχει κάποιος? Υπάρχει κάποιος που δεν ξέρει το σήμα κατετεθέν του, το "moonwalk"?
Κι όμως... Όλα άλλαξαν μέσα σε ένα βράδυ. Θυμάμαι διάβαζα διάφορα για αυτόν, για την υγεία του κλπ. Κι ο Θωμάς έλεγε: "μην ακούς τίποτα. όλα γίνονται για το κουτσομπολιό. Η Sun τα γράφει για να δημιουργηθεί σκάνδαλο". Η τελευταία είδηση που διάβασα εκείνο το βράδυ πριν κοιμηθώ, ήταν στο troktiko κι έλεγε: "με ανακοπή ο Jackson??". Και ερωτηματικά δίπλα. Τη διάβασα κι έπεσα για ύπνο. Είπα θα είναι ένα από όλα όσα γράφονται. Και το πρωί στις 8:20 με ξύπνησε ο Σπύρος και μου είπε : "πέθανε ο Michael Jackson". Κι απάντησα μες στον ύπνο μου: "ωραία". Δεν κατάλαβα καν τι είπε. Και όταν σηκώθηκα είδα 50 whisper ανοιχτά στο msn. Και όλοι έγραφαν το ίδιο. Ακόμα και σήμερα που γράφω, παράξενο μου φαίνεται. Μα πέθανε ο Jackson? Πεθαίνουν τέτοιοι άνθρωποι ρε γαμώτο?
Και να που φτάσαμε στο : music events - N / 2-0. Μετά τους Depeche, μας ήρθε κι αυτό κουτί. Thriller. Στεναχωρήθηκα πολύ όμως. Πάρα πολύ. Σαν να τον είχα όντως δει. Εσάς σίγουρα θα σας φανεί περίεργο, αλλά δεν με νοιάζει κιόλας.
Όπως και να'χει... He owns the sky now. Από εδώ και πέρα, I'll keep everything in the closet. This is it._
R.I.P.

P.s. Υπήρξαν πολλοί χιουμορίστες που τηλεφώνησαν. Κανένας από αυτούς δεν θα τηλεφωνούσε να δει πως ήταν η συναυλία, αν όντως γινόταν. losers.

Stucked part. III

|
This track is on replay again 'n again today.

Trippin'... Travellin' thoughts... Serenity... Feelings.
As the track ... Tsunami. ♥♪♫

When you feel...

|
UNLUCKY.

There are many times that you feel that the world conspires against you.

This video explains exactly this feeling. You can see it on :

http://www.flickr.com/photos/iliask3/3599233252/in/pool-ggd


So... rain on me.