Έτσι λοιπόν, ο κύριος Lookman (a.k.a. Παναγιώτης Λουκουμάς), ο κύριος Echonomist (a.k.a. Πέτρος Μαγκανάρης) και η δεσποινίς Δέσποινα Τερζίδου μας χάρισαν μια σχεδόν υπέροχη βραδιά τόσο με ταξιδιάρικες μουσικές όσο και με δυνατά beat. Γιατί λέω σχεδόν? Αν εξαιρέσεις τα 2-3 ηχητικά προβληματάκια που προέκυψαν, το ποτό του Mr. R που μύριζε λιωμένο πλαστικό, την ηλίθια φωτογραφική μου μηχανή που χθες θυμήθηκε να κολλήσει και να μη με αφήσει να απαθανατίσω τους ρυθμούς της "Μάζας" και της "Περιπλανέτας" και την ξανθιά σκυλού που καθόταν από πίσω μας και συνέχεια παραπονιόταν ότι ο ήχος στα αυτιά της μοιάζει παραμόρφωση και θα'θελε να ακούει Βασίλη Τερλέγκα, νομίζω το σχεδόν επιχειρηματολογείται μια χαρά.
Δε μπορώ να κρύψω βέβαια πως η μουσική τους μου θύμισε ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ Κωνσταντίνο Β, μιας που τον είχα και πρόσφατο. Επίσης δεν μπορώ να κρύψω όμως πως... παίζει πλέον να είναι και καλύτεροι από τον Βήτα. Οι τρεις υπέροχοι Ίνφο λοιπόν μας έκαναν να νιώσουμε κάτι περισσότερο από cosy, δίνοντας μας την εντύπωση πως είμασταν μια μεγάλη παρέα που ως δια μαγείας εμφανίστηκαν μπροστά τους δύο laptop, δύο κιθάρες και τρία μικρόφωνα και αφέθηκαν σε ένα ηλεκτρονικόποπκινηματογραφικόχορευτικόμελαγχολικό μουσικό ταξίδι.
Απ'την άλλη ενθουσιάστηκα πολύ με το πόσο "ετοιμοπόλεμοι" ήταν, ξεπερνώντας τα τερτίπια του laptop με κιθαριστικές μελωδίες και υπέροχα φωνητικά στους ρυθμούς των Flock of Seagulls και Mazzy Star. Για να μην αναφέρω το πόσο ευγενικός ήταν ο κύριος Echonomist, που δεν είχε ίχνος ψωνίστικου ύφους τόσο στην ομιλία του, όσο και στη "δημιουργικότητα" του πάνω στη σκηνή... Πόσο παραμυθένια ήταν η δεσποινίς Δέσποινα με τα φωνητικά της και το χαμόγελό της.. Και πόσο πορωμένος (με την καλή έννοια) ήταν ο κύριος Lookman με τις κιθάρες του. Φαινόταν ότι το απολαμβάνει τόσο πολύ, που μας έκανε να το απολαμβάνουμε το ίδιο και περισσότερο.
Όσοι δεν ήρθατε, χάσατε.
Congats guys. We chose the moon... with you._
Δε μπορώ να κρύψω βέβαια πως η μουσική τους μου θύμισε ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ Κωνσταντίνο Β, μιας που τον είχα και πρόσφατο. Επίσης δεν μπορώ να κρύψω όμως πως... παίζει πλέον να είναι και καλύτεροι από τον Βήτα. Οι τρεις υπέροχοι Ίνφο λοιπόν μας έκαναν να νιώσουμε κάτι περισσότερο από cosy, δίνοντας μας την εντύπωση πως είμασταν μια μεγάλη παρέα που ως δια μαγείας εμφανίστηκαν μπροστά τους δύο laptop, δύο κιθάρες και τρία μικρόφωνα και αφέθηκαν σε ένα ηλεκτρονικόποπκινηματογραφικόχορευτικόμελαγχολικό μουσικό ταξίδι.
Απ'την άλλη ενθουσιάστηκα πολύ με το πόσο "ετοιμοπόλεμοι" ήταν, ξεπερνώντας τα τερτίπια του laptop με κιθαριστικές μελωδίες και υπέροχα φωνητικά στους ρυθμούς των Flock of Seagulls και Mazzy Star. Για να μην αναφέρω το πόσο ευγενικός ήταν ο κύριος Echonomist, που δεν είχε ίχνος ψωνίστικου ύφους τόσο στην ομιλία του, όσο και στη "δημιουργικότητα" του πάνω στη σκηνή... Πόσο παραμυθένια ήταν η δεσποινίς Δέσποινα με τα φωνητικά της και το χαμόγελό της.. Και πόσο πορωμένος (με την καλή έννοια) ήταν ο κύριος Lookman με τις κιθάρες του. Φαινόταν ότι το απολαμβάνει τόσο πολύ, που μας έκανε να το απολαμβάνουμε το ίδιο και περισσότερο.
Όσοι δεν ήρθατε, χάσατε.
Congats guys. We chose the moon... with you._
2 replies:
Flock of Seagulls? Χμμμ...
Ρε συ, πλέον, απ' ό,τι μαθαίνω εχει λάιβ στη Λάρισα... Στο Stage... Έχει γίνει ναός του εγχώριου underground...
Ναό δεν τον λες, αλλά καλή προσπάθεια!
Post a Comment
...say what?