Ερώτηση: πόσες φορές μπορεί να σε εκνευρίσει ο ίδιος άνθρωπος, για το ίδιο θέμα, με τις ίδιες αντιδράσεις?
Απάντηση: unknown.
Ερώτηση: πόσες φορές μπορεί να νιώσεις πανηλίθιος, για τον ίδιο λόγο, με τις ίδιες προθέσεις?
Απάντηση: unknown.
Ερώτηση: πόσες φορές μπορεί να σκεφτείς να γίνεις no.1 bitch, αλλά για κάποιον ΑΓΝΩΣΤΟ λόγο χτυπάς το κεφάλι σου και το βουλώνεις?
Απάντηση: unknown.
Απάντηση: unknown.
Ερώτηση: πόσες φορές μπορεί να νιώσεις πανηλίθιος, για τον ίδιο λόγο, με τις ίδιες προθέσεις?
Απάντηση: unknown.
Ερώτηση: πόσες φορές μπορεί να σκεφτείς να γίνεις no.1 bitch, αλλά για κάποιον ΑΓΝΩΣΤΟ λόγο χτυπάς το κεφάλι σου και το βουλώνεις?
Απάντηση: unknown.
Έχω καιρό να γράψω και συνειδητοποίησα ότι τελικά το καλύτερο για ξέσπασμα είναι το blog. Δεν έχεις επαφή με κανέναν, απλά τα γράφεις για να τα διαβάσεις εσύ κι άντε 2-3 ακόμα. Άσε που δεν έχει άσχημο αντίκτυπο πουθενά.
Βαρέθηκα να χαλάω τη διάθεσή μου για τα προβήματα των άλλων. Πραγματικά με έχει κουράσει αυτό το θέμα. Αν ασχολούμαι, είμαι κακιά. Αν δεν ασχολούμαι, είμαι αδιάφορη. Τι σκατά πρέπει να γίνει? Μόνο δύο μπορώ να σκεφτώ. Η' σταματήστε να μου μιλάτε για οτιδήποτε, ή σταματήστε να έχετε προβλήματα.
Φίλος σου λέει. Εγώ προσωπικά έχω χάσει πάσα ιδέα για το ζήτημα. Με θυμάμαι να λέω πάντα: "πολύ σημαντικοί οι φίλοι". Όλο μαλακίες είμαι τελικά. Και διαπιστώνω πως αυτός είναι κι ο λόγος που θέλω τον χρόνο μου για να "ανοιχτώ" πλέον. Πιο μικρή ήμουν ανοιχτό βιβλίο. Μετά από τα διάφορα που έχουν συμβεί, λογικό είναι. Σας βαρέθηκα. ΠΑΛΙ. Ειδικά τα τελευταία 3 χρόνια, έχουν γίνει τρελές αλλαγές σε αυτό το θέμα. Πρακτικά και συναισθηματικά. Μάλλον λάθος καταλαβαίνω.
Και το πιο γαμάτο είναι ότι μόνο εγώ σκάω. Κάποια στιγμή θα το μετανιώσω. Ας έρθει σύντομα.
Το κλείνω το μαγαζάκι.
Βαρέθηκα να χαλάω τη διάθεσή μου για τα προβήματα των άλλων. Πραγματικά με έχει κουράσει αυτό το θέμα. Αν ασχολούμαι, είμαι κακιά. Αν δεν ασχολούμαι, είμαι αδιάφορη. Τι σκατά πρέπει να γίνει? Μόνο δύο μπορώ να σκεφτώ. Η' σταματήστε να μου μιλάτε για οτιδήποτε, ή σταματήστε να έχετε προβλήματα.
Φίλος σου λέει. Εγώ προσωπικά έχω χάσει πάσα ιδέα για το ζήτημα. Με θυμάμαι να λέω πάντα: "πολύ σημαντικοί οι φίλοι". Όλο μαλακίες είμαι τελικά. Και διαπιστώνω πως αυτός είναι κι ο λόγος που θέλω τον χρόνο μου για να "ανοιχτώ" πλέον. Πιο μικρή ήμουν ανοιχτό βιβλίο. Μετά από τα διάφορα που έχουν συμβεί, λογικό είναι. Σας βαρέθηκα. ΠΑΛΙ. Ειδικά τα τελευταία 3 χρόνια, έχουν γίνει τρελές αλλαγές σε αυτό το θέμα. Πρακτικά και συναισθηματικά. Μάλλον λάθος καταλαβαίνω.
Και το πιο γαμάτο είναι ότι μόνο εγώ σκάω. Κάποια στιγμή θα το μετανιώσω. Ας έρθει σύντομα.
Το κλείνω το μαγαζάκι.
Blue.
