Depeche Mode... is past.

Έχετε σκεφτεί ποτέ ότι κάποιος σας έχει μουντζώσει?
Ότι το σύμπαν συνωμοτεί εναντίον σας?
Ότι αφού ξεκίνησε κάτι στραβά, τα πήρε όλα η μπάλα και πάνε ακόμα χειρότερα?
Ότι αγόρασες λαχείο ρε παιδί μου, κι ο αμέσως επόμενος από σένα το κέρδισε?

Ε!Κάτι τέτοιο πάνω-κάτω έγινε και σε όλους εμάς τους τουλάχιστον 30.000 που αποφασίσαμε ότι θέλουμε να χορέψουμε, να τραγουδήσουμε, να τσιρίξουμε, να πορωθούμε, να ξεφύγουμε, να απολαύσουμε και να... δακρύσουμε με τους Depeche Mode.
Θα μου πεις, έγιναν αυτά. Στις 12 Μαϊου 2009, μας "χορέψαν" στο ταψί, "τραγουδήσαμε" μόνοι μας, "τσιρίξαμε" για την ατυχία μας, "πορωθήκαμε" για να φτάσουμε γρήγορα σπίτι μας τρέχοντας λες κι οδηγούσαμε αεροπλάνο, "ξεφύγαμε" από τα όριά μας , "απολαύσαμε" σουβλάκια από τις καντίνες (ο Θεός να τα κάνει σουβλάκια. Γάτα θα φάγαμε.) και βέβαια... "δακρύσαμε" με τη γκαντεμιά που μας έδειρε.
Μετά από μια εβδομάδα λοιπόν, συνειδητοποίησα ότι τελικά με πείραξε περισσότερο απ΄όσο νόμιζα το όλο θέμα. Τόσες μέρες έλεγα, "εντάξει μωρέ, συμβαίνουν αυτά...", τους είχα ξαναδεί άλλωστε και μου'χει έρθει πιο καλά. Τραβήξαμε τα πάνδεινα και δεν είδαμε χαϊρι. Κι όσο σκέφτομαι ότι είχα τρελαθεί να αγοράσω αυτό το περιβόητο εισητήριο την πρώτη μέρα κυκλοφορίας του, τρελαίνομαι!!!!

Και τελικά μετά από όλα αυτά, αναρωτιέμαι: ....αυτός ο π*ύστης που με μούντζωσε, ποιός είναι? Και γιατί?
Κωλόπαιδα απ'το Tel Aviv, τραβήξατε λαχείο.

Έμεινα με την απορία... Κι ένα κομμένο εισιτήριο στο χέρι._